Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Επιτάφιος-κομψοτέχνημα για... Γκίνες -120 χιλιάδες πέρλες και δύο μήνες εθελοντικής εργασίας!

Χρειάστηκαν 350 κλαδιά με 10 χρυσάνθεμα-μινιατούρες το καθένα, 5.000 πέρλες και 75.000 χάντρες και 180.000 καρφίτσες για να φτιαχτεί ο επιτάφιος στην Ουρανούπολη Χαλκιδικής ...

Ένα σπάνιο, χειρόγραφο Ευαγγέλιο, ανεκτίμητης αξίας, που φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη της Μονής Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους, αποτέλεσε την... έμπνευση για τέσσερις γυναίκες για να δημιουργήσουν έναν εντυπωσιακό Επιτάφιο, που αφήνει άφωνους έλληνες και ξένους επισκέπτες.

Στην Ουρανούπολη, επικρατεί αυτές τις ημέρες ξεσηκωμός και όλο το χωριό είναι στο πόδι. 

Χρειάστηκαν 350 κλαδιά με 10 χρυσάνθεμα-μινιατούρες το καθένα, 5.000 πέρλες και 75.000 χάντρες, ενώ 80 κάτοικοι -άντρες και γυναίκες- έχουν βγάλει... κάλους από τις 180.000 καρφίτσες, στις οποίες πέρασαν τα υλικά.

Ο Επιτάφιος, που διεκδικεί μία θέση στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, βγήκε στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και προκάλεσε τον θαυμασμό όσων βρέθηκαν στην εκκλησία.

Η Μαρία, η Ελένη, η Κατερίνα και η Στάθα είναι τέσσερις δραστήριες γυναίκες από την Ουρανούπολη, που ξεκίνησαν το όλο εγχείρημα πριν από δέκα χρόνια.

Μετά τα Χριστούγεννα και για αρκετές εβδομάδες το σπίτι της Ελένης γίνεται καθημερινά χώρος συνάντησης και εργασίας.

Χάντρες και πέρλες τοποθετούνται στη σειρά, περνούν από καρφίτσες και μετασχηματίζονται σε ένα ντύμα για τον Επιτάφιο.

Δύο εβδομάδες πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα η παρέα των τεσσάρων γυναικών, με τη συνδρομή πολλών αντρών και παιδιών, μεταφέρεται στην οικογενειακή, ξενοδοχειακή μονάδα της Μαρίας, δίπλα στην εκκλησία. Από εκεί περνά όλο το χωριό, άλλος φέρνει ένα κέρασμα, άλλος θέλει να δει «πώς πάει η δουλειά», άλλος να βοηθήσει κι άλλος «να βγάλω μία φωτογραφία για το Facebook, για να μάθει ο κόσμος τι κάνουμε».

«Ξεκινήσαμε πριν από δέκα χρόνια να φτιάξουμε έναν Επιτάφιο λίγο διαφορετικό, πιο εντυπωσιακό και σήμερα... αποθρασυνθήκαμε», λέει στο «Εθνος» με καμάρι και χιούμορ η Μαρία Σαββίδου.

«Βλέπεις τους άντρες που τα χέρια τους είναι χοντρά και ταλαιπωρημένα να περνούν τις χάντρες στις καρφίτσες, καθισμένοι στο πάτωμα. Είναι μια εικόνα πολύ συγκινητική, ούτε κι εγώ περίμενα να έχουν τόση υπομονή», συμπληρώνει.

Κάθε χρόνο ο Επιτάφιος της Ουρανούπολης έχει ένα θέμα.

Πριν από μερικά χρόνια εντύπωση προκάλεσε ο σάκος του αυτοκράτορα Τσιμισκή, που φυλάσσεται στη Μονή Ιβήρων και κοσμείται με διάφορα αραβουργήματα και παραστάσεις λιονταριών και δικέφαλων αετών. Οι γυναίκες μετέφεραν την εικόνα που βρήκαν σε έναν τόμο με τα κειμήλια της Μονής στον Επιτάφιο, προκαλώντας τον θαυμασμό ντόπιων και ξένων.

Τα χρώματα

Φέτος το θέμα πάρθηκε από το εξώφυλλο ενός Ευαγγελίου της Μονής Κουτλουμουσίου, αλλά στην Ουρανούπολη δεν θέλουν να μιλούν πολύ γι' αυτό, για να το... προστατεύσουν. Τα χρώματα που κυριαρχούν φέτος είναι το μπορντό (χάντρες), το λευκό (χρυσάνθεμα) και το ασημί (πέρλες), με λίγες πινελιές βυζαντινής μεγαλοπρέπειας από πράσινο, χρυσό και μπλε.

«Ανεξάρτητα από το θέμα που έχουμε κάθε χρόνο, επιλέγουμε πάντα βυζαντινά μοτίβα, που παίρνουμε από βιβλία του Αγίου Ορους για τις πλευρές και την οροφή του Επιτάφιου. Θέλουμε να μεταφέρουμε μία ατμόσφαιρα κατάνυξης, ομορφιάς, αλλά και πένθους, δεν μας ενδιαφέρει το εκκεντρικό, αλλά το ήσυχο, το ζεστό, το ήρεμο», μας αναφέρει η Μαρία Σαββίδου, από τις πρωτεργάτριες της ιδέας.

Εδώ και δύο μήνες οι τέσσερις γυναίκες και άλλα 80 άτομα, κάθε ηλικίας, ξεκινούσαν το κέντημα του Επιτάφιου από τις 9 το πρωί και ύστερα από ένα σύντομο διάλειμμα μίας ώρας, γύρω στις 2 το μεσημέρι, ξανάπιαναν δουλειά μέχρι αργά το βράδυ.

Και σήμερα στις 3 τα ξημερώματα που ο Επιτάφιος βγήκε στην εκκλησία, η Ουρανούπολη καμαρώνει.

Είναι χαρακτηριστικό πως όταν τελείωσε η λειτουργία του Μυστικού Δείπνου, τη Μεγάλη Πέμπτη, κανείς δεν έφυγε από την εκκλησία. Όλοι περίμεναν να δουν τον Επιτάφιο και η? οργανωτική επιτροπή δεν ήθελε να χαλάσει την έκπληξη, αλλά γύρω στις 3 το πρωί άνοιξαν την κουρτίνα και ο Επιτάφιος αποκαλύφθηκε.

«Αν δεν βοηθούσε όλο το χωριό, έπρεπε από τη Δευτέρα του Πάσχα να ξεκινήσουμε για την επόμενη χρονιά. Μας γεμίζει χαρά που από τον Οκτώβριο μας φωνάζουν στον δρόμο ?μη με ξεχάσεις, να φέρεις πέρλες και το σχέδιο? και όλοι θέλουν να προσφέρουν ανιδιοτελώς. Ο χειμώνας στο χωριό, ένα κατ' εξοχήν τουριστικό μέρος περνά δύσκολα, δεν έχει πολλή δουλειά, παρότι οι προσκυνητές του Αγίου Όρους δεν λείπουν. Αλλά ο Επιτάφιος είναι μια διέξοδος για μας, μια επιπλέον απασχόληση», μας λέει η κ. Σαββίδου.

Οι Αρχές της περιοχής δίνουν έμφαση στο γεγονός και το διαφημίζουν από πολύ χωρίς. Φέτος βρίσκονται από τις αρχές της Μεγάλης Εβδομάδας στην Ουρανούπολη εκπρόσωποι τουριστικών γραφείων και δημοσιογράφοι του τουριστικού ρεπορτάζ από την Ολλανδία και τη Βουλγαρία και μάλιστα οι Ολλανδοί ζήτησαν να κουβαλήσουν το βράδυ τον Επιτάφιο στους ώμους τους για να νιώσουν από κοντά το ελληνικό Πάσχα.
το είδαμε  patrasTimes.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου